Deze verguisde en door mensen als een van de ergste 'onkruiden' beschouwde plant
is in werkelijkheid een schitterende plant.
De ogenschijnlijk niets voorstellende bloemen hebben een mooie vorm als we ze onder de loep bekijken.
Bij de waarnemingen van deze brandnetels (er zijn twee soorten) valt ons op dat ze prikken,
ook als we ze in de mond nemen.
Verantwoordelijk hiervoor is een mengsel van chemische stoffen, dat opgeslagen zit in de holle brandharen
van de plant.
Als je geprikt bent door de brandnetel, komen er witte bultjes tevoorschijn,
leg er een doekje met azijn op en de pijn gaat snel weg.
Waarom prikken brandnetels?
We kunnen er zeker van zijn dat dit een bedoeling heeft, zoals er niets is in de natuur zonder bedoeling.
Ook als andere zoogdieren de brandnetel willen eten zullen ze zeer zeker geprikt worden.
Ze zullen onmiddellijk stoppen met eten, want aan prikken hebben ook zoogdieren een hekel.
Hieruit blijkt dus duidelijk de bedoeling: brandnetels mogen niet door zoogdieren worden gegeten.
Toch worden brandnetels wel door levende wezens gegeten.
De brandnetel is bestemd voor de rupsen van de verschillende vlinders
(zoals de dagpauwoog, de kleine vos, de gehakkelde aurelia, het landkaartje en de atalanta).
Als zoogdieren de brandnetels mochten eten, zou er weinig overblijven voor de rupsen.
Een andere functie van deze unieke plant is te dienen als schuilplaats voor een aantal vogels
die er hun nest bouwen, zoals bijvoorbeeld de nachtegaal.
Je hebt 2 soorten brandnetels.
- De hoge (grote) brandnetel.(Urtica dioica)
- De kleine brandnetel.
- Bij de hoge brandnetel hangen de bossen bloemen naar beneden,
bij de kleine brandnetel groeien deze bossen naar boven. - De Grote brandnetel komt ongeveer overal ter wereld voor.
Hij is blijkbaar niet kieskeurig maar heeft wel een uitgesproken voorkeur voor zeer voedselrijke terreinen.
Dat is dan ook de reden dat natuurliefhebbers hem beschouwen als een aanduiding voor overbemesting.
Niet door verkeer vervuilde brandnetels zijn dan ook een geschikte verrijker voor uw composthoop.
De plant heeft vierkante rechtopstaande stengels, variërend van 30 centimeter tot 2,5 meter.
De stengels en bladeren zijn bezet met gewone haren en brandharen.
De mannelijke en vrouwelijke bloemen bevinden zich op afzonderlijke planten.
De soort is dus tweehuizig, de directe vertaling van "dioica".
- Bij de hoge brandnetel hangen de bossen bloemen naar beneden,
