Tuinonderhoud

Bodem

• Drie soorten
• Zand
• Houdt weinig water vast.
• Grote poriën gevuld met lucht.
• Beweeglijk.
• Hard.
• Veel tussenruimte (lucht).
• Leem
• Zacht.
• Beetje vasthoudend.
• Heeft in theorie een goede lucht-waterhuishouding.
• Klei
• Superklein
• Vasthoudend (water en voedingsstoffen).
• Plaatjes die kunnen opzwellen.
• Geeft beweeglijkheid aan de bodem (barsten in de zomer kunnen diep gaan).
• Kleine poriën (gevuld met water).
• Kleeft.

Klei-humuscomplex is het vasthouden van voedingsstoffen (klei en humus of compost)

Ideaal is grootste deel leem + een deeltje zand en een deeltje klei.

Structuurbederf krijgt men als de korrelstructuur dichtgeslibd is. Er kan dan geen lucht of water meer door (bvb ploegen als het te nat is).

Kruimelstructuur proberen te behouden of te verbeteren (evenwicht tussen lucht en water)

Kleefkracht komt van de klei + humus.

Kluiten met aparte deeltjes waar lucht tussen kan.

Een beschermende laag (mulch en bladeren..) op de bodem behoudt beter de structuur en slibt minder snel dicht (is natuurlijke wijze zoals in een bos).

Om een betere kruimelstructuur te bekomen, gebruikt men ook BENSTONIET (bij te weinig klei).

Om de structuur te behouden moet men grndbewerking minimalizeren en zeker wanneer het te nat is.

Veel harken sluit de grond dus af (we krijgen een zeer harde ondergrond).

Om het klei-humus-complex te controleren kan men een beetje aarde in een potje doen, opvullen met water en schudden. Als alles neergeslagen is, krijgt men de structuur van de bodem in laagjes te zien.

• Zwaarste elementen komen onderaan.
• Lichtste elementen (klei-humus gedeelte) zweven bovenaan, ze zijn super klein en elektrisch geladen (met dezelfde lading en stoten elkaar dus af, zo blijven ze in beweging)